Co wiedzieć o pemfigoidach

Co wiedzieć o pemfigoidach

pemfigoid jest rodziną rzadkich stanów autoimmunologicznych, które powodują pęcherze i wysypki na błonach skóry i błony śluzowej.

Ciało błędnie wysyła przeciwciała do wiązania się Komórki w skórze. Przeciwciała te wyzwala reakcję łańcuchową, która oddziela dolną warstwę komórek od powyższych warstw.

Stan może wpływać na osoby w każdym wieku, ale mają tendencję do wpływania na osoby starsze. Pemfigoid może również rozwijać się podczas ciąży lub z użycia niektórych rodzajów leków i terapii.

Chociaż obecnie nie ma lekarstwa na pemfigoid, istnieje kilka opcji leczenia.

<h2 id="Objawy </h2" name="Objawy

Objawy </h2

Większość form pemfigoidów powoduje wysypki skórne i pęcherze. Osoby z pemfigoidem zwykle doświadczają objawów okresowo między czasami remisji, często od miesięcy do lat.

Lokalizacja, zasięg i czas tych objawów różnią się w zależności od osób, a rodzaje doświadczonych pemfigoidów.

pemfigoid bullowy

pemphigoid bullowy powoduje pęcherze na obszarach, takich jak dolna tułówka, pachwina, pachy, wewnętrzne uda, podeszwy i dłonie.

Stan często prezentuje się Jako wyjątkowo swędzące plamy podniesionej, podrażnionej skóry wraz z pęcherzami, które nie pękają łatwo. Pęcherzy wypełnione przezroczystym lub krwawym płynem mogą wahać się od kilku milimetrów do centymetrów.

Kórka otaczająca pęcherze może wydawać się nienaruszona lub czerwona. Podczas gdy objawy są często bolesne, blizny zwykle nie występują.

Większość osób z pemfigoidem bullowym doświadcza rozbłysku objawów, a następnie okresów bez objawów. Stan może się utrzymywać przez lata.

Szacuje się od 10 do 40 procent osób z pemfigoidem, również doświadcza pęcherzy na błon śluzowych.

Każdego roku około 7 do 10 osób z Każdy 1 milion rozwija pemfigoid w Stanach Zjednoczonych.

podczas gdy rzadkie, pemfigoid jest główną przyczyną zaburzeń pęcherzy u osób powyżej 65. Szanse na rozwój stanu wzrasta drastycznie po 70.

Niektóre terapie i leki mogą powodować pemfigoid. Uważa się, że inne szczególne warunki zdrowotne zwiększają prawdopodobieństwo rozwoju stanu.

Wspólne czynniki ryzyka obejmują:

  • Uszkodzenie skóry, szczególnie ciężkie rany, infekcje i oparzenia
  • Światło ultrafioletowe, zwłaszcza terapie oparte na UV
  • Promieniowanie jonizujące, szczególnie terapie oparte na promieniowaniu
  • diuretyki
  • Sulfasalazyna
  • Warunki neurologiczne, takie jak Parkinson’s lub Dementia
  • Choroba Grave’a (tarczyca)

cykatrimiczne pemfigoid

Przypadki pemfigoidów cykatrialnego (CP), również Znane jako pemfigoid błony śluzowej, często obejmuje pęcherze wyłącznie na błony śluzowe.

Blastry często stają się znaczącymi wrzodami, które prowadzą do utraty skóry i późniejszych blizn. Zakres blizn z ciężkich przypadków może spowodować zniekształcenie.

Wiele osób z CP początkowo doświadcza pęcherzy w jamie ustnej, zanim CP przejdzie na inne podszewki błony śluzowej, takie jak oczy i nos. Ludzie zwykle doświadczają tego stanu po raz pierwszy w wieku od 40 do 70 lat.

Uważa się, że kobiety są dwa razy bardziej prawdopodobne niż mężczyźni doświadczają CP. Wydaje się, że osoby ze osłabionym układem odpornościowym są bardziej narażone na rozwój stanu.

Częściowe części ciała obejmują:

  • usta
  • Oczy
  • Gardło
  • Nos
  • Przełyk (mięśnia połykania)
  • odbytu
  • Genitalia

W niektórych przypadkach można również wpływać na skórę głowy, twarz i szyję. Uważa się, że pęcherze skóry występują u 25 do 30 procent osób z CP.

Przypadki CP prawie zawsze wymagają pomocy medycznej. Blister w ustach może utrudniać jedzenie. W przypadku poważnego może to prowadzić do niedożywienia lub utraty wagi. Blaster i blizny błon śluzowych oka może prowadzić do upośledzenia lub utraty wzroku.

Pemfigoid gestationis

Ta forma rozwija się podczas ciąży, powodując pęcherze i bardzo swędzą wysypkę skórną Górne ciało.

Pakiety mają tendencję do rozwijania się najpierw, pojawiając się jako rany podobne do ulu na brzuchu, szczególnie wokół brzucha. Następnie rany przesuwają się na zewnątrz, wpływając na bagażnik i kończyny.

Po kilku tygodniach pęcherze często tworzą się w okrągłym wzorze obok lub w obrębie łatek. Blizny zwykle nie występują, chyba że towarzyszy infekcja.

W mniej niż 5 procent wszystkich przypadków warunek może być przekazywany od matki na dziecko w łonie.

Pemfigoidowe ciążowe ciążowe Nagle w późnych etapach ciąży. Warunek może jednak wystąpić w dowolnym momencie podczas ciąży i może rozbłyskiwać podczas lub bezpośrednio po porodzie.

W przypadku większości kobiet ryzyko rozwoju ciąży pemfigoidów jest niewielkie, dotykając około 1 na 50 000 ciąży.

Stan występuje najczęściej u białych kobiet i tych, którzy mieli wiele poprzednich ciąż lub stosowali doustną antykoncepcję. Pemfigoidalne ciągi jest również znacznie częstsze u kobiet z dodatkowymi chorobami autoimmunologicznymi.

Diagnoza

Jeśli występują charakterystyczne pęcherze, lekarze często diagnozują pemfigoid opór, przyjmując biopsję skóry. W przypadku bardziej nietypowych przypadków, takich jak te powodujące swędzenie wysypki skórnej bez pęcherzy, mogą być również wymagane badania krwi.

Pemfigoid mieli można odróżnić od innych warunków skóry wywołujących pęcherze przez obecność niektórych czynników, takich jak niektóre czynniki, takie jak :

  • Nie ma wpływu na głowę i szyję
  • Niewielkie lub nie objawy błony błony śluzowej
  • Niewiele lub nie ma blizn

Diagnoza CP jest zwykle dokonywana przy użyciu kombinacji historii pacjenta, badania fizykalnego i biopsji pęcherzy lub dotkniętej tkanką błony śluzowej.

Pemfigoid ciąży jest zwykle diagnozowana przy użyciu biopsji skóry. Lekarze mogą poinformować ten stan oprócz innych zaburzeń, sprawdzając przeciwciała zarówno w próbkach skóry, jak i krwi.

Testy tarczycy są często często wykonywane w celu odróżnienia ciąży pemfigoidalnej od innych zaburzeń autoimmunologicznych, które mogą powodować podobne objawy, takie jak grob choroba.

Perspektywy i leczenie

Lekarze zazwyczaj zalecają leki oparte na sterydach jako pierwszą linię leczenia osób z ciężkimi objawami. Dodatkowe leki są często stosowane do dalszego leczenia objawów lub leczenia powikłań.

Inne opcje leczenia pemfigoidów obejmują:

  • Ivig Therapy
  • Nikotynamid
  • Dapsone
  • Emolients skóry lub nawilżacze w celu zmniejszenia swędzenia
  • Leki przeciwbólowe, takie jak tylenol lub aspiryna
  • leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne, takie jak leki przeciwzapalne Metotreksat
  • Antybiotyki Jeśli infekcja występuje
  • Leki w leczeniu działań ubocznych sterydów, takich jak nadciśnienie, osteoporoza i zapalenie żołądka
  • Immunosupresyjne, takie jak mikofenolan mofetil, rytuksymab, rytuksymab, rytuksymab, rytuksymab, rytuksymab a azatiopryna (w celu zminimalizowania sterydów)

Hospitalizacja lub profesjonalny opatrunek ran jest zwykle konieczny dla osób z zakażonymi lub bliznowymi pęcherzami.

Lekarz prawdopodobnie zaleci ciągłe monitorowanie, jako Przypadki pemfigoidów często wymagają tygodni do lat leczenia, zanim objawy całkowicie ustalą. Powtarzki są również niezwykle powszechne.

Wiele leków stosowanych w leczeniu rodzajów pemfigoidów jest takich samych. Jednak specyfiki poszczególnych planów leczenia zależą od rodzaju, nasilenia i zakresu objawów.

Leczenie i perspektywy oparte na pemfigoidach

są często stosowane w celu leczenia leczenia Ciężkie lub trwałe objawy pemfigoidów bydła. Lekarze starają się utrzymywać poziom dawkowania tak niskiego, jak to możliwe i przestać je przepisywać, jak tylko znikną objawy.

Wspólnym celem planów leczenia jest codziennie od 5 do 10 miligramów prednison. Objawy często zajmuje kilka tygodni stosowania sterydów i może trwać miesiące do lat.

Objawy czasami same się rozwiążą. Jednak u osób starszych lub osób ze osłabionym układem odpornościowym może to powodować poważne powikłania zdrowotne. Jeśli pęknięcia pękają i zostaną zainfekowane, mogą wystąpić zagrażające życiu infekcje krwi.

Nawet przy leczeniu, 1-letni wskaźnik śmiertelności w ciężkich przypadkach pemfigoidów bydła może wynosić nawet od 25 do 30 procent. Niektóre badania sugerują również związek między bykiem pemfigoidem a nawrotem istniejących nowotworów.

Leczenie i perspektywy cykatrialnego pemfigoidów

CP z pewną postacią leków opartych na sterydach. Najczęściej zalecane leki i środki domowe obejmują:

  • Miejscowe maści sterydowe, kremy, płukanie lub pranie
  • miejscowe płukanie cyklosporyny
  • Krople do oczu kortykosteroidów
  • Steroidy wstrzyknięte bezpośrednio do zmiany
  • Regularna higiena zębów, w https://harmoniqhealth.com/pl/ tym rutynowe badania dentystyczne
  • Jedzenie miękkich lub płynnych pokarmów, aby uniknąć dalszego podrażnienia pęcherzy i związanego z tym bólu
  • Zastosowanie smarów lub emolientów na narządach płciowych na pęcherze skóry

Jeśli zmiany stają się ciężkie, może być wymagana operacja.

Wiele osób z CP potrzebuje długo -Terminowe monitorowanie i zarządzanie w celu zapobiegania nawrotom objawów. Objawy są często powolne w reagowaniu na leki i mogą nigdy w pełni rozwiązać.

Leczenie i perspektywy ciąży pemfigoidów

Większość przypadków ciąży pemfigoidów jest łagodna i nie wymaga bezpośredniego leczenia. Objawy mają tendencję do samodzielnego rozwiązywania w ciągu pierwszych kilku tygodni do miesięcy po urodzeniu dziecka.

Lekarze mogą przepisywać miejscowe sterydy, jeśli łagodne przypadki występują kłopotliwe lub uporczywe objawy. Leki przeciwhistaminowe są również powszechnie stosowane w celu zmniejszenia swędzenia.

W cięższych przypadkach lekarze mogą przepisywać doustne sterydy. Dodatkowe leki, takie jak antybiotyki, mogą być odpowiednie, jeśli wystąpią ciężkie objawy po urodzeniu dziecka lub powikłania, takie jak infekcja,.

  • Układ odpornościowy/szczepionki
  • Seniorzy /Starzenie się

Contents

September 6, 2022
top
© 2020 YAPIM TARUNA SEI ROTAN
X